Znalazłam, wysłuchałam i bardzo mi się spodobał w prostocie swojej. Postanowiłam się z Wami nim podzielić autor jednak nie znany..


ANIOŁEM BYĆ

ANIOŁEM BYC-TRUDNO JEST...

NIE MOŻESZ POZWOLIĆ TEŻ

BY KTOŚ PRZEZ CIEBIE PŁAKAŁ JAK DESZCZ...

WCiĄŻ USZCZĘŚLIWIAĆ

NIE BRAĆ,LECZ DAWAĆ

CIĄGNĄĆ W GÓRE GDY KTOŚ OBOK UPADA....

UŚMIECHAĆ SIĘ,CHODŹ W DUSZY ŁZY.

NIGDY NIE MYŚLEĆ,ŻE TO CO WAŻNE TO TY

ALE WIEM TEŻ-ŻE ANIOŁEM DOBRZE SIĘ STAĆ

BO GDY JA BĘDĘ NA SKRZYDŁACH

W STRONĘ NIEBA, UNOSIĆ SIĘ.....

INNI BĘDĄ NA ZIEMI STAĆ, BĘDĘ PAMIĘTAĆ......

ŻE KIEDY STANĘ U NIEBA BRAM

BĘDĘ SZCZĘŚLIWA-ŻE POSWIĘCIŁAM SIEBIE WAM....



ŚMIEJE SIĘ ANIOŁ

Śmieje się Anioł,po chwili płacze
Krzyczy-nienawidzę!!!....po chwili mówi
pokornie...ja Ci wybaczę...
Bo tak jak człowiek, Anioł ma zmienną duszę,
cierpi jak on- przeżywa katusze
Kocha tak mocno,że dusza go boli...
-lecz nawet wtedy nikomu upaść nie pozwoli...
Jak człowiek -czasem Anioł upada,

choć dobrze wie , że mu nie wypada,

że upaść nie wolno i podnieść się trzeba
bo patrzy szef z samego nieba.....
Wiec dobry człowieku rozejrzyj się w koło,

wtedy gdy gwarno, gdy jest Ci wesoło.....

być może gdzieś ,w malutkim kąciku
siedzi Aniołek ...pomóż Mi...woła po cichu...
zawstydzony,zmęczony,bez wiary w siebie...
pokornie patrzy tylko na Ciebie...
-Wstań,podejdź, powiedz... Aniele-
-pomogę Ci wstać

Ostatnio edytowany przez Sira (2007-07-19 23:15:22)